در تاریخ ۱ آذر (۲۱ نوامبر)، شورای حکام آژانس بینالمللی انرژی اتمی (IAEA) قطعنامهای را با اکثریت آرا به تصویب رساند که به شدت رژیم ایران را به خاطر عدم همکاری در زمینه برنامه هستهای خود مورد انتقاد قرار داد. این قطعنامه با ۱۹ رای موافق، ۳ رای مخالف و ۱۲ رای ممتنع به تصویب رسید.
این قطعنامه از ایران خواسته است تا توضیحات معتبر درباره ذرات اورانیوم با منشاء انسانی که در دو مکان اعلامنشده شناسایی شدهاند، ارائه دهد. همچنین، از تهران خواسته شده است که آژانس را از وضعیت فعلی مواد هستهای و تجهیزات آلوده مطلع کند و دسترسی بازرسان به مکانها و مواد مورد نظر را فراهم نماید.
کشورهای حامی این قطعنامه شامل آمریکا، بریتانیا، فرانسه، آلمان و تعدادی دیگر از کشورهای اروپایی و غیراروپایی بودند. در مقابل، روسیه، چین و بورکینافاسو به این قطعنامه رأی مخالف دادند و ۱۲ کشور نیز رأی ممتنع دادند. ونزوئلا نیز به دلیل بدهی از حق رأی برخوردار نبود.
ایران به سرعت به این قطعنامه واکنش نشان داد و آن را "سیاسی" توصیف کرد. مقامات ایرانی اعلام کردند که محمد اسلامی، رئیس سازمان انرژی اتمی ایران، دستور فعالسازی سانتریفیوژهای جدید و پیشرفته را صادر کرده است. این اقدام نشاندهنده افزایش فعالیتهای هستهای ایران در پاسخ به فشارهای بینالمللی است.
این قطعنامه در ادامه روند تنشها میان ایران و جامعه جهانی در خصوص برنامه هستهای این کشور تصویب شده است. ایران از زمان خروج آمریکا از توافق هستهای (JCPOA) در سال ۲۰۱۸، فعالیتهای هستهای خود را افزایش داده و موجودی اورانیوم غنیشده خود را به سطحی فراتر از حد مجاز تعیینشده در توافق رسانده است.
در ماههای اخیر، آژانس بینالمللی انرژی اتمی بارها از ایران خواسته است تا شفافیت بیشتری در فعالیتهای هستهای خود نشان دهد و به سؤالات مربوط به ذرات اورانیوم در مکانهای غیرمجاز پاسخ دهد. این قطعنامه همچنین میتواند زمینهساز ارجاع پرونده ایران به شورای امنیت سازمان ملل باشد که میتواند منجر به وضع تحریمهای جدید علیه تهران شود.
مدیرکل آژانس بینالمللی انرژی اتمی، رافائل گروسی، مأموریت یافته است تا در بهار آینده گزارشی درباره سؤالات بیپاسخ مربوط به برنامه هستهای ایران ارائه دهد.
دیپلماتهای غربی نگران هستند که اگر تهران همچنان به عدم همکاری ادامه دهد، ممکن است شورای امنیت سازمان ملل اقداماتی را علیه این کشور انجام دهد.