بە گفتە کنشگران افغانستانی سلطه‌ دوبارە طالبان بر افغانستان و سیاست‌های زن‌ستیز و افراط گرایانه، از عوامل اصلی فقر و بیکاری در این کشور قلمداد می‌شود.

در این میان وزارت کار و امور اجتماعی طالبان از روز دوم مردادماه، کنفرانسی چند روزه را با هدف «ایجاد فرصت کاری» و با حضور مقام‌های ارشد طالبان در کابل برگزار کرد.

ملا محمد حسن آخند، رییس‌الوزرای طالبان در پیامی به «کنفرانس ملی کار» بیکاری و فقر را از جدی‌ترین مشکلات جامعه افغانستان برشمرد و عوامل آن‌ را «چهار و نیم دهه جنگ» و «مداخلات بیگانگان» دانست ولی به نقش طالبان در بحران بیکاری افغانستان هیچ اشاره‌ای نکرد، همچنین سایر مقام‌های طالبان نیز حکومت پیشین افغانستان را مسئول این بحران معرفی نمودند.

طالبان در حالی از مقابله با بحران بیکاری سخن می‌گوید که پس از تسلط خود بر افغانستان، هزاران فرصت شغلی را از شهروندان این کشور گرفته و هزاران نفر را بیکار کرده است.

آنها پس از در دست گرفتن حکومت اکثریت کارمندان دولتی را اخراج و به‌جای آنان افراد خود را مقرر کردند. همچنین کمیسیون مستقل حقوق بشر افغانستان، دادستانی کل افغانستان، کمیسیون مستقل انتخابات افغانستان، کمیسیون مستقل شکایات انتخاباتی افغانستان، تمام بخش‌های اداری مجلس نمایندگان و مجلس سنای افغانستان، ادارات تربیه‌ی معلم افغانستان، وزارت امور زنان افغانستان، و ده‌ها نهاد دیگر را از تشکیلات اداری دولت حذف و ده‌ها هزار نفر را بیکار کردند.

این گروه زنان را از کار در ادارات و سازمان‌های دولتی و غیردولتی در داخل و حتی سطح بین‌المللی منع کرده‌ و کسب‌وکارهای تحت مدیریت زنان، از جمله آرایشگاه‌های زنانه را نیز ممنوع اعلام کرده‌اند که تنها براثر مسدود شدن آرایشگاه‌های زنانه، ۶۰ هزار زن در افغانستان بیکار شده‌اند که اکثریت آنان سرپرست خانوار هستند.

بر اساس این شواهد، سلطه‌ی طالبان بر افغانستان و سیاست‌های افراطگرایانه این گروه می‌تواند از اصلی‌ ترین عوامل بحران بیکاری و فقر در این کشور قلمداد شود.

گروه اسلام‌گرای طالبان از زمان برگشت به قدرت در سال ٢٠٢١ میلادی، تاکنون بیش از ٥٠ قانون سخت‌گیرانه و زن‌ستیزانه، از جمله محدود کردن حق آموزش دختران تا کلاس ششم، را وضع کرده‌اند. این گروه همچنین یک‌بار دیگر اقدام بە اجرای احکام اعدام در ملاعام کردە و رسانه‌ها را نیز بە شدت محدود و سانسور می‌کند.

تاکنون هیچ کشوری حکومت طالبان بر افغانستان را به رسمیت نشناخته است. اما برخی کشورها از جمله ایران، پاکستان، ترکیه و چین نماینده‌های دیپلماتیک حکومت طالبان را پذیرفته‌اند و با آن‌ها تعامل دارند.

بیشتر کشورهای جهان نقض حقوق زنان و عدم فراگیر بودن حکومت طالبان را دلیل به رسمیت نشناختن آن خوانده‌اند.