کانون نویسندگان ایران بە در یک نیانیە کە بە مناسبت روز جهانی زبان مادری منتشر شدە است تاکید کردە کە "آزادی زبان، بخشی مهم از آزادی بیان است."
در این بیانیە کە روز ٢١ فوریه (٢ اسفند)، در کانال تلگرامی کانون نویسندگان ایران منتشر شدە آمده است: «هنگامی که فریاد "ژن، ژیان، ئازادی" از کردستان برخاست و با همین لفظ بر زبان و قلم و پرچم معترضان در جای جای ایران جاری شد و از آن نیز برگذشت و شهرهای بسیاری را در جهان درنوردید، فقط اسم رمزی برای اعتراضات آزادیخواهانه نبود، بلکه پیامی مهم با خود داشت».
از دید کانون نویسندگان ایران، پیام نهفتە در فلسفە "ژن، ژیان، ئازادی" این بودە کە "تفاوت زبانها نمی تواند نافی همبستگی انسانها باشد. وارونه، قادر است پیوند مردمان را مستحکم کند. این صاحبان قدرت و اندیشههای واپسگرای ضد آزادی و همگرایی انسانی هستند که از تفاوت زبانها اختلافات قومی میسازند و میان مردم میپراکنند."
کانون نویسندگان ایران در ادامە بیانیە خود با اشارە بە اینکە وحدت و همدلی میان مردمان از تحمیل یک زبان به آنها برنمیخیزد، تاکید کردە است کە "اختیار و آزادی در استفاده از ظرفیتهای زبانها از جمله زبان مادری است که با نفی احساس آزاردهنده و تحقیرکنندهی تبعیض، بر همدلی و همبستگی گروههای مختلف مردم یک سرزمین میافزاید، آنها را در رشد و اعتلای فرهنگ خود یاری میدهد و در نتیجه رنگارنگی و غنای فرهنگ عمومی جامعه را بیشتر میکند. تنوع زبانها و فرهنگها در کنار یکدیگر مجموعهای زیبا و انسانی را میسازند که جلوهای با شکوه از برابری مردم در استفاده از حق بهرهمندی از زبان مادری است. گذشته از این، از آنجا که افراد با زبان مادری بهتر ، عمیقتر و روشنتر میتوانند به بیان احساس و افکار خود بپردازند، از حق آزادی بیان خود به خوبی بهره میبرند. آزادی بیان جز این نیست که انسانها بتوانند احساس و تفکر و هنر و اعتراض خود را در هر قالب و ظرفیتی که میخواهند ابراز کنند از جمله در قالب زبان. آزادی زبان، بخشی مهم از آزادی بیان است."
همچنین در این بیانیە ممنوعیت زبانها در ابعاد آموزشی، پرورشی و بیان، "زیر پا گذاشتن بخشی از حقوق انسانی و شهروندی مردم" خوانده شدە است.
از این دید این کانون در طول یک قرن گذشتە این سیاست بە "روال معمول دولتها و حکومتها" در ایران بوده است.
کانون نویسندگان ایران در بخش دیگری از بیانە خود بە بازداشت، زندان و تبعید برای فعالان عرصهی زبان مادری، ایجاد محدودیتها و ممنوعیتهای گوناگون برای متکلمان زبانهای "غیررسمی" اشارە کردە و ن را "ایجاد تبعیض میان زبانها، با رسمیت بخشیدن به یک زبان، از جمله شیوههای سرکوب آزادی زبانها" نامیده ست.
این کانون در پایان بیانە خود "خواهان آزادی زبانهای مادری در ظرفیت و ابعاد گوناگون آنها به ویژه در عرصهی چاپ و نشر و پخش آثار" شدە است و خواستار رهایی تمام کنشگران عرصهی زبان مادری از زندان و تبعید و دیگر آزارها و فشارها شدە است.