در چهاردهمین سالگرد اعدام شیرین علم هولی، فرهاد وكیلی، علی حیدریان و فرزاد كمانگر، جامعه زنان آزاد شرق کوردستان، کژار، در بیانیەای یاد و خاطرە این شهیدان را گرامی داشته است.

بیانیه کژار کە روز چهارشنبە ١٩ اردیبهشت (٨ می) در وسبایت رسمی آن منتشر شدە، تصریح می‌کند کە شهید شیرین علم هولی، روح آزاد اله‌هگان زاگرس -توروس را بار دیگر زنده ساخت و با چنین روحیهای در برابر تهدیدهای چند جانبەی ذهنیت مردسالار، مقاومت و مبارزه نمود.

کژار نوشته است شیرین علم هولی در زندان‌های رژیم دیکتاتور ایران، توانست شعار «ژن ژیان آزادی» را سرلوحهی مبارزات خویش قرار دهد و به مانع بزرگی در برابر تمام برنامه و سیاستهای غیر انسانی رژیم مبدل گردد.

در مورد مقاوت در سایر بندهای زندان اوین نیز کژار میافزاید شهدا فرزاد کمانگر، فرهاد وکیلی و علی حیدریان در کنار شیرین علم هولی، با تکیه بر فلسفه «ژن ژیان آزادی»، طناب دار را به آتش کشیدند.

این بیانیه تصریح میکند: "با گذشت یک سال و نیم از انقلاب « ژن ژیان آزادی»، بار دیگر باید گفت شهدایی همچون شیرین علم هولی و آزادیخواهان دیگر، زمینه‌های گسترش مبارزه را فراهم آوردند. فرهنگ و انقلاب و جامعه‌، سه واژه از هم ناگسستنی اند. زنان و مردان مبارز بسیاری در شرق کوردستان و ایران، فریاد « ژن ژیان آزادی» برآوردند و بدون هیچ ترس و دلهره‌ای، در برابر حملات رژیم ایران، قد علم کرده و مبارزه کردند."

آنچه در جریان است را کژار انقلابی ذهنیتی خوانده و نوشته "شیرین علم هولی، نمونه یک زن مبارز است که با قهرمانی و فداکاری مثال زدنی، لحظه به لحظه زندگی اش مملو از مبارزه بود. او می خواست که شخصیت زنی آزاد از خویش بسازد و همواره امید در دل می پروراند و میدانست که مبارزات او و آزادیخواهان دیگر روز به روز گسترده تر خواهد شد. او زندان را به سنگر و محل مقاومت مبدل کرد. شعار « ژن ژیان آزادی» را بر دیوار زندان نوشت و با شناختی که از جامعه هشیار و آگاه ایران داشت، می دانست که روزی این شعار، بر سر زبان ها جاری می گردد."

انقلاب « ژن ژیان آزادی» را کژار صدای مشترک از دردهای مشترک توصیف کرده و می‌افزاید: "علاوه بر شیرین علم هولی و شهدای دیگر در زندان، مقاومت ۱۶ سالهی زینب جلالیان را شاهد هستیم، او نیز با مقاومت خود در زندان، بار دیگر نشان داد که مقاومت زندگی می آفریند. رفیق‌مان وریشه مرادی و دیگر زندانیان سیاسی همچون سپیده، پخشان ص گلرخ و سایرین نیز در طول این مدت، با فشارهای بسیاری روبرو بودند."

این بیانیه به وجود اعدام در رأس سیاست‌های رژیم فاشیست ایران اشاره کرده و تصریح میکند "اما با گذشت یک سال و نیم از انقلاب «ژن ژیان آزادی» سازماندهی بیشتری را میان زنان، جوانان، معلمین هنرمندان و خانواده شهدا شاهد هستیم و این دقیقا بدان معناست که سیاست « تفرقه بینداز و حکومت کن» از سوی حاکمیت، دیگر را به جایی نمیبرد و معنایی ندارد."

متن کامل بیانیە کژار بە شرح زیر است:

در چهاردهمین سالگرد شهادت رفقا شیرین علم هولی،فرهاد وكیلی،علی حیدریان،فرزاد كمانگر ضمن گرامیداشت یاد و خاطره‌ی همه‌ی شهدای راه‌ آزادی، بیان می داریم که ادامه دهنده‌ی راه آنان خواهیم بود.

شهید شیرین علم هولی روح آزاد الهه گان زاگرس -توروس را بار دیگر زنده ساخت و با چنین روحیه‌ای در برابر تهدیدهای چند جانبه ی ذهنیت مردسالار، مقاومت و مبارزه نمود. در اصل می توان گفت زنانی که بر مبنای چنین فکر و اندیشه و فرهنگی آموزش می دیدند،روحیه‌ی عظیم مبارزه در آنان ایجاد میگردد. رفیق شیرین علم هولی نیز با شناخت از تاریخ زنان قهرمان و مبارز، سعی کرد شخصیتی مبارز و مقاوم از خویش بسازد و در این راه نیز موفق گردید. او در زندان های رژیم دیکتاتور ایران، توانست شعار «ژن ژیان آزادی» را سرلوحه‌ی مبارزات خویش قرار دهد و به مانع بزرگی در برابر تمام برنامه‌ و سیاست‌های غیر انسانی رژیم دیکتاتور ایران مبدل گردد.البته که این مقاومت نیز سایر بندهای زندان نیز فرا گرفت. شهدا فرزاد کمانگر، فرهاد وکیلی و علی حیدریان در کنار شیرین علم هولی، با تکیه بر فلسفه‌ی «ژن ژیان آزادی»، طناب دار را به آتش کشیدند و شعله‌های این آتش، در دل همه‌ی زنان و مردان مبارز روز به روز فروزان تر از قبل می گشت.

با گذشت یک سال و نیم از انقلاب « ژن ژیان آزادی»، بار دیگر باید گفت شهدایی همچون شیرین علم هولی و آزادیخواهان دیگر، زمینه‌های گسترش مبارزه را فراهم آوردند. فرهنگ و انقلاب و جامعه‌، سه واژه‌ی از هم ناگسستنی اند. زنان و مردان مبارز بسیاری در شرق کوردستان و ایران، فریاد « ژن ژیان آزادی» برآوردند و بدون هیچ ترس و دلهره‌ای، در برابر حملات رژیم ایران، قد علم کرده و مبارزه کردند. انقلاب ذهنیتی در جریان است و خلق ها مصممتر از هر زمان دیگری، برای دستیابی به آزادی مبارزه می کنند. شیرین علم هولی، نمونه‌ی یک زن مبارز است که با قهرمانی و فداکاری مثال نزدنی، لحظه به لحظه‌ی زندگی اش مملو از مبارزه بود.

او می خواست که شخصیت زنی آزاد از خویش بسازد و همواره امید در دل می پروراند و می دانست که مبارزات او و آزادیخواهان دیگر روز به روز گسترده تر خواهد شد. او زندان را به سنگر و محل مقاومت مبدل کرد. شعار « ژن ژیان آزادی» را بر دیوار زندان نوشت و با شناختی که از جامعه‌ی هشیار و آگاه ایران داشت، می دانست که روزی این شعار، بر سر زبان ها جاری می گردد. انقلاب « ژن ژیان آزادی»، صدای مشترک از دردهای مشترک بود. علاوه بر شیرین علم هولی و شهدای دیگر در زندان، مقاومت ١٦ ساله‌ی زینب جلالیان را شاهد هستیم، او نیز با مقاومت خود در زندان، بار دیگر نشان داد که مقاومت زندگی می آفریند. رفیق مان وریشه مرادی و دیگر زندانیان سیاسی همچون سپیده، پخشان و گلرخ و …، در طول این مدت، با فشارهای بسیاری روبرو بودند. علاوه بر این مساله‌ی اعدام همچنان در راس سیاست‌های رژیم فاشیست ایران قرار دارد.

اما با گذشت یک سال و نیم از انقلاب «ژن ژیان آزادی» سازماندهی بیشتری را میان زنان، جوانان، معلمین هنرمندان، خانواده ی شهدا و … شاهد هستیم و این دقیقا بدان معناست که سیاست « تفرقه بینداز و حکومت کن» از سوی حاکمیت، دیگر را به جایی نمیبرد و معنایی ندارد. انقلاب «ژن ژیان آزادی»، نشان داد که سازماندهی و اتحاد از لازمه‌های تداوم حیات آزاد یک جامعه است.

در حال حاضر ما از پیروزی سخن می گوییم. پیروزی مبارزه‌ی زنان و ایجاد امید برای تغییر دو فاکتور بسیار مهم برای تدوام انقلاب است، ژینا امینی، شلیر رسولی، حدیث و نیکاها و …نیز ادامه‌ دهنده‌ی راه شهدایی همچون شیرین علمهولی هستند. زیرا که عشق به‌ زندگی آزاد شیرین علم هولی را تبدیل به‌ یك جنگجویی آزاد كرد. اعدام نتوانست راه بر مبارزه‌ی او و رفقای دیگر را بگیرد. در انقلاب «ژن ژیان آزادی» نیز به همین شیوه ‌بود.

رژیم به بدترین شیوه‌ی ممکن به زنان و جوانان و سایر اقشار جامعه حمله برد، اما نتوانست آنان را از مبارزه بازدارد. مبارزات مستمر زنان با تکیه بر چنین روحیه‌ای قطعا به پیروزی خواهد رسید. کژار در طول سال ها مبارزه‌اش، آزادی زنان را مبنای تمام فعالیت هایش را قرار داده است و بدون شک معتقد است که مبارزه‌ی نسل های مختلف، همچون حلقه‌های زنجیر به همدیگر، گره خورده و رژیم نمی تواند این حلقه ها را از همدیگر جدا سازد.

٠٨/٠٥/٢٠٢٤