جامعه زنان آزاد شرق کردستان، کژار، در بیانیەای صدور حکم اعدام برای وریشه مرادی "زن فعال و مبارز" را نشانگر اصرار رژیم ایران بر اعمال ضد انسانی، زن‌ستیز و خلق‌ستیز و میخی دیگر بر تابوت نظام خویش دانستە است.
در بیانیە کژار کە روز دوشنبە ٢١ آبان در وبسایت آن منتشر شدە آمدە است:"طی مدت گذشته، حاکمیت مردسالار ایران از هیچ راهکاری برای شکنجه‌ی این رفیق مبارزمان سرباز نزد، از محبوس نمودن در سلول انفرادی، تا شکنجه‌های روحی-جسمی، عدم ملاقات با وکیل و اعمال خشونت در روزهای اسارتش، جملگی توحش‌ها به منظور افزایش فشار برای اعتراف اجباری صورت گرفتند و جمله جهانیان نیز دیدند که این اعمال به جایی نرسیده و در برابر اراده‌ی پولادین آزادی‌خواه زنان بی‌نتیجه باقی ماندند."
این بیانیه به بن‌بست عمیق سیاست‌های داخلی و خارجی جمهوری اسلامی اشاره داشته و تصریح می‌کند: "رژیم جمهوری اسلامی بەجای برخورد عاقلانه و سعی در حل این مسائل، در حال تعمیق سیاست‌های سرکوبگرانه و در رأس آن‌ها صدور احکام ناانسانی برای مبارزان است. یکی از این مبارزان نیز رفیق‌مان وریشه مرادی که امروزه با اوج توحش دستگاهی روبروست که به سمبل مردم‌کشی و زن‌کشی تبدیل گشته است."
کژار با اشارە بە اینکە وریشە مرادی از همان اوایل دستگیری، علی رغم تمامی خشونت‌های اعمال شده و شکنجه‌های متعدد روحی و جسمی، به صدای زندان و همه زندانیان محکوم به اعدام تبدیل شد، نوشتە است: "گام های او در طول یک سال گذشته، یکی پس از دیگری رادیکال‌تر و در راستای دفاع از زنان مبارز دیگر در زندان های ایران بود. او در نامه‌هایش از هویت و اراده‌ی زنان سخن گفت و دادگاه حاکمیت زن ستیز را به رسمیت نشناخت."
کژار به مایه گذاشتن وریشه مرادی از جان خود و ٢٠ روز اعتصاب غذا علیه احکام اعدام اشاره کرده و می‌افزاید: "فارغ از تمامی پروسه‌ی زندانی و محاکمه‌ی ایشان که روندی ضد انسانی بود، صدور حکم اعدام برای زنی فعال و مبارز نشانگر اصرار رژیم بر اعمال ضد انسانی، زن‌ستیز و خلق‌ستیزی بوده و میخی دیگر است بر تابوت نظام خویش."
متن بیانیە کژار بە شرح زیر است:
به افکار عمومی خلق‌مان در کردستان و سرتاسر ایران!
به صاحبان وجدان بشری در جهان!
رفیق مان وریشه مرادی (جوانا سنه)، در تاریخ ۱۰ مرداد ۱۴۰۲ توسط نیروهای وزارت اطلاعات بازداشت گردید و حال در زندان اوین محبوس است. در طی مدت گذشته ، حاکمیت مردسالار ایران از هیچ راهکاری برای شکنجه‌ی این رفیق مبارزمان سرباز نزد، از محبوس نمودن در سلول انفرادی، تا شکنجه‌های روحی-جسمی، عدم ملاقات با وکیل و اعمال خشونت در روزهای اسارتش، جملگی توحش‌ها به منظور افزایش فشار برای اعتراف اجباری صورت گرفتند و جمله جهانیان نیز دیدند که این اعمال به جایی نرسیده و در برابر اراده‌ی پولادین آزادی‌خواه زنان بی‌نتیجه باقی ماندند. این اعمال و شکنجه‌ها در ادامه‌ی سیاست‌های مردم‌ستیز و صدالبته زن‌ستیزی است که سالیان درازی است شکل گرفته و جریان دارند.
سیاست‌های داخلی و خارجی جمهوری اسلامی در طول سال‌های گذشته به بن‌بستی عمیق رسیده و این بن‌بست چنان پیچیده شده که بدون گشایش عظیم قادر هرچه بیشتر در باتلاقش فرو خواهد رفت. این بن‌بست از رویکردش به زنان و خلق‌ها و در کل فاکتورهایی نشأت می‌گیرد که منجر به انقلاب زن، زندگی، آزادی گشتند. رژیم جمهوری اسلامی بجای برخورد عاقلانه و سعی در حل این مسائل، در حال تعمیق بخشیدن به سیاست‌های سرکوبگرانه و در رأس آن‌ها صدور احکام ناانسانی برای مبارزان است. یکی از این مبارزان نیز رفیق‌مان وریشه مرادی که امروزه با اوج توحش دستگاهی روبروست که به سمبل مردم‌کشی و زن‌کشی تبدیل گشته است.
رفیق‌مان وریشه از همان اوایل دستگیری، علی رغم تمامی خشونت‌های اعمال شده و شکنجه‌های متعدد روحی و جسمی، به صدای زندان، صدای انقلاب و صدای همه‌ی زندانیان محکوم به اعدام گردید. گام های او در طول یک سال گذشته، یکی پس از دیگری رادیکال‌تر و در راستای دفاع از زنان مبارز دیگر در زندان های ایران بود. او در نامه‌هایش از هویت و اراده‌ی زنان سخن گفت و دادگاه حاکمیت زن ستیز را به رسمیت نشناخت. در همین راستا، این بار از جان خود مایه گذاشت و از روز دهم اکتبر در اعتراض به احکام اعدام و در حمایت از همه‌ی فعالیت‌هایی که در رابطه با زندانیان محکوم به اعدام انجام داده می‌شوند، اعتصاب غذا نمود و در تاریخ ۲۹ اکتبر بیست روز ایستادگی نمود و تنها به خواست فعالین مدنی و سیاسی به اعتصاب غذایش پایان داد.
اینک دستگاه قضایی رژیم جمهوری اسلامی در ادامه‌ی اعمال ضد انسانی خویش در برابر رفیق‌مان، بصورتی غیراصولی و غیر انسانی اقدام به صدور حکم اعدام برای ایشان نموده است. فارغ از تمامی پروسه‌ی زندانی و محاکمه‌ی ایشان که روندی ضد انسانی بود، صدور حکم اعدام برای زنی فعال و مبارز نشانگر اصرار رژیم بر اعمال ضد انسانی، زن‌ستیز و خلق‌ستیزی بوده و میخی دیگری است بر تابوت نظام خویش. ما، جامعه‌ی زنان آزاد شرق کردستان ضد محکوم نمودن صدور این حکم، اعلام می‌داریم که وریشه مرادی و پخشان عزیزی و سایر زنان مبارز رفقای شیرین و زینب بوده و همچون ایشان مشعل آزادی تمامی مردم و خلق‌های ایران را در دست داشته و به سمبل مبارزات ژن، ژیان، آزادی تبدیل گشته‌اند.
از زمان دستگیری رفیق‌مان تا کنون ٰ مردم رنج دیدە، آزادیخواهان، فعالین سیاسی ، مدنی و مبارزان راە آزادی همه‌ی آنانی که درد تحمیل ستم را چشیده و برای رسیدن به آزادی مبارزه می کنند، به حمایت از رفیق مبارزمان «وریشه مرادی» پرداختند. هر یک از آنان به گونه‌ای در اقصی نقاط جهان، فعالیتی در حمایت از وریشه انجام دادند، ضمن قدردانی از یکایکشان، باید بر اهمیت اتحاد و پشتیبانی و همصدایی همه‌ی آحاد جامعه و بویژه زنان تاکید داشت. ا
ز همینرو از تمامی فعالان و مبارزان و زنان خواهانیم تا به حمایت از وریشه مرادی برخاسته و با اجماعی جهانی مانع از رسیدن رژیم به آمال خویش گردند. ما نیز همچون رفقای وریشه‌ی مرادی ضمن توسعه‌ی مبارزات مساوات‌طلبانه و آزادی‌خواهانه‌ی خویش مصمم هستیم که در ادامه‌ی مبارزات زن‌محوری که وریشه‌ی مرادی نیز هم محصول آن و هم یکی از پیشاهنگان آن است، تمامی تلاش خویش را روا داشته و در مبارزه جهت آزادی ایشان هرچه بیشتر پیش رویم.
جامعه‌ی زنان آزاد شرق کوردستان-کژار
دوشنبه ٢١ آبان ۱۴۰۳
۱۱ نوامبر ۲۰۲۴