بر اساس گزارش جدید مرکز نظارت بر جابهجایی داخلی (IDMC)، شمار افراد آواره داخلی در آفریقا طی ۱۵ سال گذشته سه برابر شده و اکنون بخش عمدهای از جابهجاییهای جهانی را به خود اختصاص داده است.
مرکز نظارت بر جابهجایی داخلی در گزارشی اعلام کرده است که تعداد افراد آواره داخلی در آفریقا به طور قابل توجهی افزایش یافته و در پایان سال ۲۰۲۳ به رکورد بیسابقهای رسیده است. بر اساس گزارش مرکز نظارت بر جابجایی داخلی سازمان ملل، آفریقا تا پایان سال گذشته میلادی ۳۵ میلیون نفر آواره داخلی داشته است.
آواره داخلی به نوعی از مهاجرت گفته میشود که افراد در کشور خودشان مجبور به جابجایی میشوند. بر اساس این گزارش، عواملی همچون درگیریهای مسلحانه، خشونتهای محلی و فجایع طبیعی ناشی از تغییرات اقلیمی، از مهمترین دلایل این آوارگیها هستند.
در سال ۲۰۲۳، حدود ۷۶ میلیون نفر در سطح جهان در وضعیت آوارگی داخلی به سر میبردند که بخش قابل توجهی از آنها در کشورهای آفریقایی ساکن بودهاند. بر اساس آمار ارائهشده، تنها فجایع طبیعی در این سال باعث ۲۶.۴ میلیون مورد جابهجایی داخلی شده است.
الکساندرا بیلاک، رئیس مرکز نظارت بر جابجایی داخلی گفت: این تقریباً نیمی از تعداد آوارگان داخلی در سراسر جهان است. ما در ۱۵ سال گذشته به دلیل جنگ و بلایای طبیعی شاهد سه برابر شدن تعداد آوارگان داخلی در قاره آفریقا بودهایم.
کشورهایی مانند جمهوری دموکراتیک کنگو و سودان جنوبی، به دلیل درگیریهای طولانیمدت و چالشهای انسانی، بیشترین تعداد آوارگان داخلی را ثبت کردهاند. از سوی دیگر، طوفانها و سیلابها نیز در کشورهای ساحل آفریقا به شدت بر افزایش جابهجاییها تأثیر گذاشته است.
مسائل مربوط به جابهجایی داخلی در آفریقا از دهههای گذشته وجود داشته، اما در سالهای اخیر به دلیل شدتگرفتن آثار تغییرات اقلیمی و افزایش خشونتها، این وضعیت بحرانیتر شده است. سازمانهای بینالمللی بارها بر نیاز به همکاری منطقهای و جهانی برای کاهش این معضل تأکید کردهاند.
گزارش مرکز نظارت بر جابهجایی داخلی (IDMC) همچنین نشان میدهد که این روند رو به افزایش، خطرات انسانی، اقتصادی و زیستمحیطی زیادی برای آینده این قاره به همراه خواهد داشت و نیازمند اقدامات فوری در زمینه توسعه پایدار و کاهش مخاطرات است.
این گزارش که سهشنبه ۶ آذر (۲۶ نوامبر) منتشر شده نشان داد که افزایش سطح درگیری و خشونت عامل سوق دادن ۳۲.۵ میلیون نفر به آوارگی داخلی در آفریقا بوده است به طوریکه ۸۰ درصد از آوارگان در پنج کشور، جمهوری دموکراتیک کنگو، اتیوپی، نیجریه، سومالی و سودان، آواره شدند.