روزنامه ینی اوزگور پولیتیکا مقالهای تحلیلی از مظفر آیاتا عضو کمیته مرکزی حزب کارگران کردستان در مورد بەروز شدن طرح تهاجم خارجی به روژاوا بازتاب داد. او میگوید این کردها نیستند که آمریکا را به سوریه آوردند. آمریکا برای کردها در سوریه نیست.
او به تحت تأثیر قرار گرفتن کل خاورمیانه پس از آغاز جنگ غزه پرداخته و نوشته است ایران در این بین با حمایت از گروههای تحت عنوان محور مقاومت در یمن، لبنان، عراق و سوریه سعی کرد استراتژی دفاع از خود در خارج از ایران را دنبال کند.
آیاتا یادآوری کرده است: "ایران در درون خودش راحت نیست. کشوری نیست که اصلاحات دموکراتیک انجام داده و به مردم آزادی داده باشد. اصرار دارد که حکومتی مبتنی بر زور را حفظ کند که در آن بیشترین تعداد اعدام در جهان انجام شود."
او نوشته در واقع ایران به دلیل گذشته تاریخی خود یک کشور چند فرهنگی، چند ملیتی و چند زبانه است. آنها فرهنگ همزیستی دارند، اما با حاکمیتی استبدادی که حتی آموزش به زبان مادری به خلقها نمیدهد. ایران ضمن تحمیل سبک زندگی به زنان، اعتراضات را با خشونت و خون سرکوب میکند."
عضو کمیته مرکزی پ.ک.ک از سویی به کشورهای عربی منطقه اشاره میکند که به هر حال دموکراسی توسعه یافتهای ندارند. انتظار داشتن اتحادهای سالم و دولتهای دموکراتیک در چنین خاورمیانه ای غیر واقعی است. اسرائیل در خاورمیانه احساس تنهایی میکند.
او میگوید آمریکا، اروپا و اسرائیل مصمم به شکستن گروههای موسوم به محور مقاومت نزدیک به ایران هستند. اگر دقت کنیم ایران مثل قبل بلند حرف نمیزند. حالا جنگ به مرزهای ایران رسیده است.
آیاتا معتقد است "نه چین و نه روسیه، دفاعی به سبک ناتو برای ایران ایجاد نخواهند کرد و آمادگی انجام این کار را ندارند. حمایت آنها محدود است. اگر اسرائیل به تأسیسات هستهای، پالایشگاههای نفت و بنادر صادرات ضربه بزند، این بهای بسیار سنگینی برای ایران خواهد بود."
او به مطرح شدن بحث عقبنشینی نیروهای آمریکایی از سوریه با روی کار آمدن ترامپ اشاره کرده و میافزاید "ترکیه اکنون برنامههای خود را برای حمله به روژاوا همراه با دولت ترامپ به روز کرده است. آنها اعلام کردند که به روژاوا حمله خواهند کرد."
عضو کمیته مرکزی پ.ک.ک میگوید "ترکیه در حملات خود به عراق با هیچ چالش خارجی مواجه نیست. در آنجا تأیید ناتو و آمریکا را دریافت کرده است و حزب دمکرات کردستان با آنها شریک شده است. عراق را هم مجبور کردند و ایران هم مخالفت نکرد."
توافق بر سر انحلال پ.ک.ک را او حتمی دانسته و میافزاید "مشکل واقعی در روژاوا است. قدرتهای بزرگ در روژاوا حضور دارند که سیاست و منافع خود را دنبال میکنند. کردها نیز به عنوان یک قدرت در این معادله جای خود را میگیرند. وقتی ارتش عراق و سوریه در حال فرار از دست داعش بودند، کردها به شدت جنگیدند و با مشارکت اعراب، داعش را در منطقه جغرافیایی وسیعی شکست دادند.
کردها و عربها در مناطقی که از از دست داعش گرفتند، سیستمی دموکراتیک برپا کرده اند که یک دولت یا حکومت نیست، آنها امنیت خود را برقرار و مناطق خود را از طریق شوراهای شهر در قالب کانتونها اداره میکنند. آنها دموکراتیکترین شکل حکومت در خاورمیانه را دارند و تنوعات هویتی موفق به همزیستی با یکدیگر شده اند.
در این بین، دولت بعث سوریه به این فکر میكند که خودمدیریتی شمال و شرق و سوریه را چگونه متلاشی و پراکنده کند. او میكوشد با دور کردن عربها، کردها را به نحوی منزوی کند.