خبر

نامه زینب جلالیان از پشت دیوارهای زندان: بە کمپین آزادی جسمانی رهبر آپو می‌پیوندم

زینب جلالیان، زندانی سیاسی محکوم به حبس ابد نامەای از پشت دیوارهای زندان خطاب به تمامی آزادی‌خواهان نوشته است. او درخواستی برای خودش ندارد، بلکه طلب مشارکت در کمپین آزادی رهبری دارد که مشق آزادی به او آموخت. زینب جلالیان این نامه را برای رهبر آپو نوشته است.

زینب جلالیان نامه را با معرفی خودش به عنوان یک زن آزادی‌خواه سیاسی که بخاطر افکارش در زندان بسر می‌برد آغاز کرده و می‌نویسد "افکار من الهام گرفته از پارادایم فکری رهبرم عبدالله اوجالان هستند که ایشان نیز ٢٦ سال است بخاطر افکار و آزادی‌خواهی‌شان در اسارتی ناانسانی نگه داشته می‌شود. وظیفه‌ی اصلی و اخلاقی خود می‌دانم که در کمپینی شرکت کنم که برای آزادی جسمانی رهبرم به راه انداخته شده است. درود می‌فرستم بر بزرگوارترین آزاده جهان که مشق آزادی به من آموخت و آزادی را برای این اندیشمند و انسان عظیم خواستارم".

او می‌افزاید "در آن هنگام که سرزمین مادری ما خاورمیانه و قلب آن کردستان تبدیل به گورستانی شده بود که مردگانی سر پا ایستاده در آن بسر می‌بردند، در آن هنگام که دیگر کسی یا نیرویی برای مبارزه و جنگیدن در برابر دشمنان یارای مقاومت را نداشت، بویژه در شمال کردستان رژیم فاشیستی ترکیه بی‌رحمانه وجود کردها را انکار کرده و آنان را کشتار می‌نمود، تنها کسی که بر علیه این دولت فاشیستی سر بلند کرد، رهبر عبدالله اوجالان بود. بی‌شک افکار ایشان در تاریک‌ترین دوران تاریخ ترکیه، تنها چراغ روشنی‌بخش مسیر آزادی خلق کرد و سایر خلق‌های منطقه بود".

زینب جلالیان می‌گوید "وقتی به زندگی ایشان می‌اندیشم، قلبم به درد می‌آید که چرا جهان ما دیرهنگام ایشان را درک نمود! ایشان از جوانی، آزادی، خانواده و تمامی تعلقات مرسوم، گذشته و با ارائه‌ی تعریف نوینی از این اصطلاحات سعی نمود خلق کرد و سایر خلق‌ها را به حقوق برحق خویش نایل کند".

او واقعه اسارت رهبر آپو طی همکاری دولت ترکیه با آمریکا و اتحادیه اروپا در سال١٩٩٩ را ناجوانمردانه خوانده و می‌گوید "رهبر عبدالله اوجالان در امرالی همانند گوهری درخشید، زیرا در زندان امرالی افکار نوینی را شکل داده و ارائه کرد،‌ سیستم کنفدرالیسم دموکراتیک را همچون آلترناتیو دولت‌های منطقه ارائه نمود. مردم منطقه از طریق این سیستم دموکراتیک قادر می‌شوند به حق و حقوق خود برسند و همزیستی مسالمت‌آمیزی داشته باشند. به این شکل منافع دولت‌ها به خطر می افتاد، به همین سبب دولت فاشیست ترکیه به نمایندگی از تمامی دولت-ملتها فشار خود را علیه رهبر آزاد اندیشان عبدالله اوجالان بیشتر و بیشتر کرده‌ است".

زینب جلالیان اضافه می‌کند "علیرغم این همه فشار و محدودیتها، ایشان همچنان محکم و استوار در راه آزادی راهکارهایی خلاقانه ارائه نموده‌اند. همچون یک رهبر و اندیشمند، جان عزیزشان را برای ملت‌ها در برابر هر گونه وحشی‌گری دشمن سپر کرده اند. پشتیبانی و دفاع از ایشان، در حقیقت دفاع از عدالت، برابری و آزادی است."

زینب جلالیان در ادامه نامه خود تأکید می‌کند حمایت از آزادی رهبر عبدالله اوجالان و شرکت در کمپینی که به این منظور براه افتاده است، در عین حال در چارچوب مبارزه با مردسالاری خواهد بود زیرا ایشان معمار ژن ژیان آزادی است، صاحب اندیشەای که به ایرانی دموکراتیک کمک می‌کند.

زینب جلالیان با بیان آنکه بخاطر دفاع از حق و حقوق خود و مردم سرزمینش هفده سال است در سخترین شرایط زندان بسر می‌برد، می‌نویسد "شرایط زندان را نیک درک می‌کنم. هر گاه انزوای تحمیلی بر رهبرمان در امرالی را بشکنیم تمام زندانها را نیز در هم خواهیم شکست. به این ترتیب این ما زنان خواهیم بود که پیشاهنگی در هم شکستن نظام زندانها را خواهیم داشت".

او می‌افزاید "در ایران زنان و تمامی خلق در حال شکل دادن به انقلاب هستند و شعار ژن ژیان آزادی که فلسفه آزادی ما زنان است را سر می‌دهند. این شعار اندیشه و فلسفه‌ای است که رهبر عبدالله اوجالان معمار آن است، پس برای صیانت از اندیشه‌، بر آزادی ایشان اصرار ورزیده و در چارچوب آن شعار برای ایرانی دموکراتیک، از تفکر و انسان آزاد حمایت و حفاظت نماییم."

زنان و جوانان، اندیشمندان، دانشگاهیان، هنرمندان، تشکلات اجتماعی، حقوقدانان، تشکلات زیست محیطی، فمنیست‌ها و خلق کرد و خلق‌های آزادیخواه ایران را زینب جلالیان خطاب قرار داده و می‌گوید "خواستار حمایت از آزادی رهبر عبدالله اوجالان و شرکت در کمپین آزادی جسمانی برای ایشان هستم که در سرتاسر جهان آغاز شده و توسعه یافته است.از آن جهت که خلق‌های ساکن در ایران نیز مانند سایر ملت‌های دیگر برای حل بنیادین مسائل خویش نیاز به چنین تفکراتی دارند، پس بجاست که تمام تلاش خود را برای آزادی و رفع محدودیت‌های اعمال شده بر رهبر عبدالله اوجالان روا دارند".

زندانی سیاسی محکوم به حبس ابد که این نامه را پانزدهم دی ماه ۱۴۰۳ خورشیدی در زندان یزد نوشته است، تأکید می‌کند "مادامی که رهبر عبدالله اوجالان در راه انسانیت و برای همه ما در سخت‌ترین شرایط در جزیره‌ی امرالی مقاومت و مبارزه نموده و اساس تفکرات ایشان بر آزادی زنان استوار است، پس این حمایت و اقدام در چارچوب مبارزه با مردسالاری خواهد بود که بدون شک نیاز تمامی جامعه اعم از زنان و مردان است".

زینب جلالیان دعوت می‌کند "با شرکت در کمپین آزادی جسمانی برای رهبر عبدالله اوجالان وظیفه‌ی انسانی خود را انجام دهیم. قطعا آزادی ایشان، آزادی همه‌ی ما و بویژه زنان مبارزخواهد بود."

برو بە دکمە بالا